II bitwa o Tabork - druga bitwa o miasto Tabork. Miasto bronione przez sojusznicze siły Tualegów i helleńskich piratów, atakowane przez arydzkie wojska pod wodzą wakira Selethena i drużynę Czapli. Czaple usiłowały pomóc wakirowi w odbiciu miasta z rąk tualeskich przestępców.
Przebieg bitwy[]
Bitwa morska[]
Piraci z miasta zauważyli przepływający statek kupiecki. Wypłynęli z portu swoim statku, "Ishtfanie", ale ich kapitan, Philip został w mieście. Wysłał na napaść swojego zastępcę, Kyriosa. Chcieli napaść na statek, ale on okazał się być wilczym okrętem, dokładnie "Czaplą". Skandianie dokonali abordażu i przejęli "Ishtfanę". Potem popłynęli po arydzkie wojska na lądzie.
Atak z dwóch stron[]
Czaple i arydzcy żołnierze, na przejętej "Ishtfanie" wpłynęli do portu. Pierwszym, którym się zorientował, był Philip. Nie zdążył jednak się tym nacieszyć, ponieważ dostał strzałką Lydii w pierś. Skandianie i Arydzi wyszli na ląd i zaatakowali. Początkowo wygrywali, torując sobie drogę przez Tualegów. Niestety nagle do miasta przybyło dodatkowych pięćdziesięciu tualeskich wojowników, o których Skandianie nie wiedzieli. Zaczęli się cofać pod naporem przeważających wojsk.
W tym samym czasie Selethen i reszta Arydów zaatakowali mury miasta. Rzucili liny i drabiny, i zaczęli się wspinać. Wtedy Tualegowie zauważyli ich i chcieli się bronić, więc rzucili się do broni. Niestety Arydzi nie mogli długo wytrzymać na murach, gdyż byli atakowani przez Tualegów.
Pomoc niewolników[]
Skandianie mogli przegrać bitwę. Na szczęście Lydia wpadła na pomysł, żeby przyprowadzić niewolników z "Ishtfany" na pomoc. Udało jej się przekonać niewolników, by pomogli w walce. Gdy przybyli, Skandianie byli już tuż tuż od przegranej. Ale niewolnicy ruszyli do ataku, a wtedy Czaple i Arydzi nabrali nowych sił i ruszyli na zdezorientowanych Tualegów, zmiatając ich z pola bitwy.
Starcie pod murami[]
Skandianie i Arydzi pobiegli na pomoc Selethenowi i jego wojskom, uwięzionymi pod murami. Tualegowie, nie spodziewając się ataku z drugiej strony, byli zdezorientowani. Wtedy wojska wakira również ruszyły do walki. Udało im się wziąć w kleszcze Tualegów i ich pokonać. Niestety jeden z pustynnych bandytów ciężko ranił Ulfa. Jednym z ostatnich Tualegów był Iqbal, który zamierzył się z wściekłością na Selethena. Wakir już patrzył śmierci w oczy, gdy Iqbala trafiła strzałka w pierś. Była to strzałka Lydii.