Lydia Demarek - wnuczka Tomasa, mieszkanka Limmat (prawdopodobnie pochodzenia teutońskiego). Jedna z głównych bohaterek serii Drużyna, pojawia się pierwszy raz w tomie Najeźdźcy. Posługuje się atlatlem, z którego strzela niezwykle celnie.
Wygląd i Charakter[]
Lydia jest bardzo ładną szesnastolatką, wręcz urzekająco piękną. Jest nieco wyższa od jej rówieśniczek, smukła, znacznie silniejsza i wytrzymalsza. Ze względu na aktywny tryb życia, jest bardzo silna i dobrze wysportowana, ma muskularne nogi i ramiona nieco szersze od większości dziewczyn.
Ma trochę skośne orzechowe oczy, wysokie, choć niezbyt wyraźne kości policzkowe, śniadą cerę bez skazy oraz czarne włosy, które wiąże wstążką na karku. Te cechy prawdopodobnie zawdzięcza swoim teutońskim przodkom, jak uważa jej dziadek.
Lydia jest bardzo niezależna, uwielbia aktywny wysiłek na świeżym powietrzu, jest bardzo zręczna i sprawna, jest również doskonałym myśliwym i wyśmienitą tropicielką. Z jej zachowania można też odczytać że jest nieco nieśmiała (rumieni się kiedy Czaple mówią jej że jest ładną), i niezdająca sobie sprawę ze swojego piękna. Bardzo często jest drobiazgowa i poważna. Najprawdopodobniej ma bardzo małe poczucie humoru.
Lydia posługuje się atlatlem, z którego strzela z zabójczą precyzją.
Umiejętności[]
Lydia jest doświadczoną tropicielką, potrafi dostrzec nawet ledwo widoczne ślady. Dziewczyna doskonale i precyzyjnie strzela z atlatu, ma świetną kondycje oraz potrafi skradać się i przemykać wśród cieni niezauważona. Potrafi także pływać ( czego Hal kazał nauczyć się wszystkim członkom drużyny) oraz strzelać z zadymiarza.
Historia[]
Lydia urodziła się i wychowała w Limmat, wychowywali ją rodzice, prawdopodobnie ma korzenie teutońskie. Lydia już od dziecka uwielbiała przebywać na świeżym powietrzu. W wieku około 14 lat statek jej dziadka został napadnięty i zrabowany przez piratów, w tym ataku zginęli również rodzice Lydii. Opiekę nad niepełnoletnią dziewczyną przejął jej dziadek Tomas, który choć kochał wnuczkę i cieszył się z jej towarzystwa, przyjął ją jako kolejny ciężar. Rodzina Demarków był w trudnym położeniu finansowym, dla tego Lydia chcąc odciążyć dziadka zaczęła polować, a upolowana zwierzyna trafiała albo na targ lub na stół jej dziadka.
Występowanie[]
Najeźdźcy[]
Lydia zostaje uratowana z ogarniętego postrachem Limmat, kiedy to okrutny Madziarski pirat Zavac napada na jej miejsce zamieszkania. Razem z drużyną Czapli udaje jej się jednak odbić miasto. W nagrodę daje Czaplom sakiewkę szmaragdów
W trzeciej części "Drużyny" Lydia razem z Czaplami starają się dogonić Zavaca. Płyną za nim przez bardzo długi czas. W trakcie pościgu Lydia ratuje drużynę z więzienia. Po pokonaniu Zavaca całą druzyną razem z Lydia wracają do Hallasholm.
Niewolnicy z Socorro[]
W tej części opisane zostało jak Lydia zmaga się z zalotami kapitana drużyny wilków, Rollondem. Lydia wyrusza również do Araluenu gdzie razem z Czaplami, mają zmienić okręt Wilczy Oszczep. Na prośbę Duncana razem ze zwiadowcą Gilanem wypływają uwolnić niewolników z Socorro.
Góra Skorpiona[]
Relacje[]
Z Halem[]
Pierwszy raz spotkała Hala po ucieczce z zaatakowanego Limmat.
Po odbiciu miasta chciała płynąć razem z nim do Hallasholm. Wraz z upływem czasu coraz częściej sądzi, że łączy ją z nim coś więcej niż przyjaźń.
Ze Stigiem[]
Podobnie jak z Halem, na początku sądziła, że łączy ją z nim tylko przyjaźń, ale z upływem czasu sądzi, że łączy ją z nim coś więcej niż przyjaźń. Nie potrafi się zdecydować którego "lubi" bardziej.
Z Thornem[]
Ktoś kto ich nie zna może pomyśleć, że się wręcz nienawidzą. Ciągle się kłócą i przekomarzają. Jednak tak naprawdę są przyjaciółmi którzy oddadzą za siebie życie.
Ciekawostki[]
- Mawagansettowie nadali jej przydomek "Ta, Która Ciska Włócznią".
- Znalazła myśliwską chatę wysoko w górach. Na belkach wyryte były imiona poprzednich mieszkańców chaty, w tym Evanlyn. Możliwe, że to Cassandra wyryła swoje przybrane imię, kiedy mieszkała tam z Willem
- zdaża jej się chrapać